Walka konkurencyjna jest istotną cechą kapitalistycznego systemu gospodarczego. Jej podłożem jest prywatna własność środków produkcji i dążenie do osiągania maksimum zysku. Te cechy gospodarki kapitalistycznej nie zanikają w fazie imperializmu, w warunkach monopolizacji produkcji kapitalistycznej. W kapitalizmie monopolistycznym widoczna jest przede wszystkim zmiana ? w porównaniu z kapitalizmem wolnokonkurencyjnym ? ekonomicznych pozycji konkurujących partnerów. Występują tu ?jako główne strony walki konkurencyjnej ? nie pojedyncze przedsiębiorstwa, lecz potężne monopole, dysponujące wielkimi kapitałami. Wpływa to zarówno na metody, jak i charakter walki konkurencyjnej. W okresie imperializmu niewątpliwie trudniej jest wyeliminować z rynku partnera, który dysponuje tymi samymi atutami, a więc ogromnym kapitałem, potężnym aparatem produkcyjnym, stosunkami kredytowymi itp. Stąd długotrwałość zmagań konkurencyjnych monopoli. Siła monopolu pozwala też na stosowanie szczególnie brutalnych i ostrych metod walki konkurencyjnej. Nierzadko narzędziem tej walki staje się kapitalistyczne państwo, torujące drogę interesom największych monopoli nawet przy użyciu siły zbrojnej.